Выстаўка графікі Аляксандра Фалея распачнецца ў Мінске
Гэта ўжо не зямля, але але яшчэ і не неба, мастак ставіць задачу асэнсаваць прыродныя формы і гукі, разнастайныя сацыяльныя катаклізмы і адметныя знакавыя сістэмы, а таксама этнаграфічныя прыкметы з мэтай потым трансфармаваць ўсё гэта ў сваёй свядомасці і зафіксаваць ў абранай сістэме на паперы ці іншым матэрыяле.
"Яго работы, ці то жывапіс, ці графіка, ці аб'ект, успрымаюцца адзіным сімвалічным радам знакаў і рытуалаў, што смела ідуць праз колеравыя плямы і дынаміку ліній, калажныя напластаванні плоскасцяў і сумяшчэнні разнародных матэрыялаў, якія выходзяць за межы плоскасці ў бязмежнасць прасторы" (Яўгенія Федзіна, прэзідэнт Фонда "Сучасная графіка").
Экспрэсіўныя серыі работ, выкананыя з выкарыстаннем пэўных кантрастаў і рытмаў, спярша ўспрымаюцца як своеасаблівыя экзэрсісы (практыкаванні); але пры больш уважлівым разглядзе мы бачым зусім завершаныя кампазіцыі…
"Вібрыруючыя рухі кантрастных рытмаў ствараюць нейкую магію святла, колеру і чагосьці яшчэ, што заварожвае і чаго на вербальным узроўні і растлумачыць немагчыма. Ён абсалютна свабодна, я б нават сказаў – адлучана, – паглыбляецца ў такія памежныя станы, дзе можна адчуць блізкія па энэргетыцы рытмы, перш за ўсё Тапіеса, Тумблі, Базеліца" (Мікола Паграноўскі, мастацтвазнавец, cябра Беларускага саюза мастакоў).