Канскі намінант Сяргей Лазніца нарадзіўся ў Баранавічах у 1964 годзе. Праз год ягоныя бацькі пераехалі ў Кіеў. Там Лазніца скончыў Кіеўскі Політэхнічны інстытут дый працаваў у Інстытуце кібернэтыкі. Але ў 1991 годзе ён паступіў у рэжысёрскую майстроўню Наны Джарджадзэ ў Інстытут кінематаграфіі, што ў Маскве. З 2001 году Лазніца жыве з сям’ёй у Нямеччыне, але асноўныя фільмы зняў у Санкт-Пецярбургу.
Лазніца добра вядомы ў дакументальным кіно, дзе мае статус прыжыццёвага класіка і рэфарматара кінамовы. Ягоная стужка "Паўстанак" знятая, як метафізічнае насланнё. У фільме "Пасяленне" праз твары хворых праступае вобраз і падабенства Божае.
Пра ігравую стужку Лазніцы "Шчасце маё" пакуль мала што вядома. Гэта міжнародны праект, зняты Нямеччынай, Галандыяй і Украінай. Аператарам выступіў румынскі майстар Алег Муту, які ствараў "4 месяцы, 3 тыдні, 2 дні", здымкі праходзілі ў Чарнігаўскай вобласці Украіны з удзелам мясцовых жыхароў.
Беларускі чыннік карціны таксама важкі.
Гукарэжысёрам стужкі стаўся беларускі творца Уладзімір Галаўніцкі, а галоўную ролю кіроўцы-дальнабойніка сыграў актор Беларускага Тэатру юнага гледача Віктар Немец. Паводле анонсу, ягоны герой збіваецца з трасы і губляецца на дзікіх прасторах рускай правінцыі, дзе сустракаецца з ветэранамі, прастытуткамі, разбойнікамі дый міліцыянтамі.
За права лічыць Сяргея Лазніцу сваім творцам ужо спрачаюцца Расея і Украіна. У Беларусі ёсць усе шанцы далучыцца да гэтае спрэчкі. Наступная ігравая стужка, якую плануе зняць Сяргей Лазніца — экранізацыя аповесці Быкава "У тумане".
Когда человек становится богатым или знаменитым, с ним приходится знакомиться заново.
Интересный факт
С тех пор как в 1996 году разбился Владимир Карват, в Барановичах ни один самолет не поднимается в небо 23 мая.
Случайный анекдот
Жена подходит к мужу, сидящему за компьютером:
— Дай я поиграю.
— Имей совесть, дорогая, бери пример с меня. Я у тебя хоть раз тряпку попросил, когда ты полы моешь?